فاز اینایی که میگن یا خدا مهربون ترین نیست یا قدرتمندترین نیست وگرنه دنیا رو از ظلم نجات میداد رو نمیفهمم. چون جنس بنده ای از بندگانش از جنس مهربانی و مقاومته. درد، چیزیه که سالها باهاش کنار اومده. ترس، همدم لحظه های زندگیش و رنج بیشتر، تنها ثمره زندگیش بوده. ولی با این حال مهربونی از دست هاش مثل یک رود جاری بوده و هست. بزرگترین ظلمی که کرده، بخشیدن بوده. بخشیدن اونایی که به هیچ کس جز خودش آسیب نزدن. میترسم که یه وقت کم بگم و مرتکب ایجاد بینش غلطی ازش بشم.
